Блузирање (209-239)

(прва кавадаречка колумна)

Некаде 1980/81 година за време на божиќните празници беше паднал многу снег во Кавадарци. На паркингот пред општинската зграда (да бе, на времето имаше паркинг во центарот на градот!) исчистивме од снег пет - шест автомобили, се преморивме и не успеавме да го пронајдеме автомобилот кој го баравме. Големите снегови ги имаше и во доцните осумдесети и раните девеесети на минатиот век. При еден таков голем снег, Кавадарци и буквално беше одсечен од светот, поради високите наноси на приодите кон градот. Низ улиците се движевме по импровизирани патеки меѓу големи ѕидови од снег. Кавадарци, односно службите задолжени за чистење на снегот одсекогаш ги изненадувал, не само снегот, туку и ниските температури вообичаени за зимата. Но и покрај тоа, нема оправдување секоја наредна зима да имаме (повторно и повторно) проблеми во движењето на возилата и особено на пешаците. Да, вина сносиме и ние граѓаните во одреден дел. Оти, нема од Скопје да дојде братучед ти да ти исчисти пред порта, ако не ја фатиш лопатата и ти и комшиите околу тебе. За дел од дуќанџиите и да не зборувам. Сакаме муштерии, а пред дуќан пола метро снег. А ваму се истопориле на (во моментот) трендовската “Илинденска“. Среќа, дојде февруари и не заврна повторно снег, само троа газевме кал. Ебати среќата!

И во 2017 влеговме со катастрофална сообраќајна некултура во Кавадарци. Дно! Треба ли нешто повеќе муабет за тоа или да ве вратам на препрочитување на блузирањето наназад барем една година?! Јануари и речиси половина февруари годинава, само ја потврдуваат сообраќајната мизерија во градот. И возачка и пешачка. Кому како му дошло.

Нешто друго ми е интересно овие денови. Експанзијата на (стари) фотографии од Кавадарци и Тиквешијата по социјалните мрежи. Па едно воодушевување, па ова, па она... А се би било поверодостојно (коментари и сл.) ако во изминатите години одвоевте час – два од вашите животи и посетевте некоја од изложбите низ градот на кои беа поставени токму фотографиите на кои сега се правете паметни и познавачи на (не) приликите во и низ Кавадарци, денес и во минатото. Неколку фото монографии со истите тие фотографии се на распоагање дваесетина години наназад, а и на интернет повеќето од нив се достапни десетина години. Не за друго, атер за дупките по улиците и тоа шодерот по тротоарите.

П.С. Уште од самото донесување на Законот за забрана на пушење на јавни места, сметам дека иако е “проевропски“, овие транзициони години на башибозук во државата е еден од последните закони кои воопшто требаше да се усвојат и практикуваат, барем додека му дојде реално време на донесување... Секоја чест на непушачите и нивните основни права да дишат чист водух. А бре, се испотрувме секодневно од “непознати“ загадувачи, па не видов дека некој се побуни против екстремното загадување овие денови, ниту пак некој е санкциониран поради тоа од страна на државата.  И ете, и покрај тоа што ми (ни) ги бројат парите потрошени за цигари, (тие истите) не видов дека купиле пристоен стан, направиле куќа или возат некоја страшна машина, нешто не видов дека децата им се школуваат во елитни образовни институции од заштеденото. Настрана тоа што никому не му пречат привилигираните кафеани каде воопшто не се почитува Законот за забрана на пушење на јавни места. Арно ама тие се трендовски и престиж е да се биде во нив и патем да се направат стотици селфија. Ебати престижот, ебати! И не ќе е до цигарите најголемиот проблем во народното достоинство. Некое друго пушење ќе да конструира монструми и ортодоксни лигуши и ебиветровци. А?

By

Марјан Т.

Бул.“Џон Ленон“ 3

Кавадарци