Блузирање (213-243)

(прва кавадаречка колумна)

“Кога денес ќе биде некогаш“

(Ристо Соколов Сокол, 1957 – 2015)

Не се сеќавам кога точно го запознав Рики. Ама би му дошло некако, скоро повеќе од половина од животот. Од човек и уметник како него, доволна би била и таа пијачка испиена на неговата изложба во денешниот простор на Винската куќа во Градскиот парк, а тогаш изложбен простор на некогашниот кавадаречки Младински дом. Ма, не сум искрен. Не беше само една пијачка. Другото до нашата последна средба (ден пре Свети Трифун 2015) е наша себична и интимна историја на долги години разговори за уметноста, безброј непроспиени ноќи исполнети со креативност, смеење, сериозни организации на велелепни културни и уметнички настани: Ликовни изложби, театарски претстави, перформанси, промоции на книги, концерти, фестивали. Само “Арт Перформансот“ од 2005 да беше или театарската претстава “Дупло Дно“ на неговиот Ацо Малинков или само отворањето на неговото Студио “Сокол Арт“ – ќе беше доста за да држи убавината до крајот на животот.

Инаку, често пијам кафе (море и нешто плус) по местата кои го носат неговиот белег. И често мислам дека додека постои Кавадарци ќе го има низ градот. Оти таков беше. Ја правеше уметноста за да остане приказна за времињата кои ретко беа бележани како убави. 

А приказната за еден живот преполн уметнист, започнала на еден Велигден, на 16 април 1957 година, во неговото Дреново. Во недела, на 16 април 2017 повторно е Велигден. Точно 60 години од раѓањето на Ристо Соколов Сокол – големиот уметник и човек, по чие заминување Кавадарци повеќе не е истиот град. Ниту пак ќе биде некогаш.

П.С. Ми беше исклучителна чест и задоволство што бев близок соработник на големиот Ристо Соколов Сокол. Имам цели томови поезија инспирирана од неговата уметност. Можеби некогаш ќе ви прочитам некоја песна, за тоа кои бевме и кои сме денес.

By

Марјан Т.

Бул.“Џон Ленон“ 3

Кавадарци